استامینوفن. استامینوفن یک گزینه ی خوب برای اولین خط دفاعی است. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) بدون نیاز به نسخه. این داروها علاوه بر درد، التهاب را نیز کاهش میدهند که وجه تفاوت آنها با استامینوفن میباشد. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) نیازمند نسخه. درصورتیکه داروهای بدون نسخه ی این شانه کارآمد نبودند، میتوان از داروهای قدرتمندتر و نیازمند نسخه استفاده کرد. در این موارد، یک داروی شل کنندهی عضلانی میتواند کارساز باشد. استروئید های خوراکی (کورتیکواستروئید ها). استروئید های خوراکی میتوانند در کاهش ورم مؤثر باشند. داروهای مخدر. داروهای مخدر برای از بین بردن دردهای حاد و بسیار شدید استفادهشده و تنها در زمان نیاز و با احتیاط فراوان تجویز میشوند.داروهای ضدافسردگی. این داروها مانع رسیدن پیام های درد به مغز شده و اثر اندورفین که مسکن طبیعی بدن است را افزایش میدهند

میتوان از وسایلی مانند کمربندهای طبی، بریس و کرست برای حمایت بیشتر از کمر استفاده کرد.

در این تزریقات از کورتیکواستروئید که یک عامل ضدالتهاب بوده و درد ناشی از فشار بر روی اعصاب را به سرعت کاهش میدهد استفاده میشود. این داروها به دلیل تزریق مستقیم به فضای اپیدورال میتوانند با اولین تزریق تا حد بسیار زیادی درد را کاهش دهند. ولی ممکن است اثر کردن آنها چند روز زمان ببرد. معمولًا در طول سال بیش از ۳ تزریق انجام نمیشود.

میتوان فیزیوتراپی را در برنامه ی درمان دیسک کمر فرد جای داد. فیزیوتراپی عبارت است از ورزش، ماساژ، تمرینات کششی، آبدرمانی، تحریک الکتریکی اعصاب از راه پوست (TENS)و طب سوزنی.

ورزش کردن یکی از راههای مناسب برای تقویت تثبیت عضالت کمر بوده و به وسیلهی آن میتوان از آسیب و درد بیشتر جلوگیری کرد. عضالت قدرتمند میتوانند وزن بدن و استخوانها را تحمل کرده و از وارد شدن فشار اضافی بر روی ستون فقرات جلوگیری کنند. تمرینات کششی ساده و ایروبیک میتوانند به خوبی درد ناشی از دیسک کمر و گردن را کنترل کنند.برنامه های کششی مانند یوگا و پیالتس میتوانند قدرت و انعطافپذیری را افزایش داده و درد شدید کمر و پا را کاهش دهند.تمرینات تثبیت کنندهی پویای کمر. این برنامه شامل تمریناتی برای عضالت شکمی و کمر میباشد که هدف از آنها بهبود حالت بدن، انعطافپذیری و قدرت است. تمرینات متعادل ایروبیک ازجمله پیادهروی، دوچرخه سواری و شنا میتوانند به کاهش درد کمک کنند.

هر دوی این روشها مزایای خاص خود را داشته و فیزیوتراپیست شما برای گرفتن بهترین نتیجه ممکن است به طور متناوب از  آنها استفاده کند.

همانطور که از اسمش پیداست، هیدروتراپی با کمک آب انجام میشود. به عنوان یک روش درمانی انفعالی، ممکن است آبدرمانی تنها به معنی نشستن در یک حوض آب و یا زیر دوش آب گرم باشد. این روش بهآرامی عضالت را شل کرده وموجب کاهش درد میشود.

دستگاه TENSاز یک جریان الکتریکی برای تحریک عضالت استفاده میکند. به نظر می رسد که روش شدیدی باشد ولی اصلا دردناک نیست. الکترودهای چسبانده شده به پوست، جریانات الکتریکی بسیار ضعیفی را به نقاط کلیدی بر روی گذرگاههای عصبی میفرستند. TENSگرفتگی عضالنی را کاهش داده و تصور میشود که بتواند میزان اندورفین خون که مسکن طبیعی بدن برای درد است را افزایش دهد.

این تکنیک با کمک یک میز مخصوص انجامشده و در طی آن ستون فقرات بهآرامی کشیده میشود. این کار به کایروپراکتور این اجازه را میدهد تا ناحیهی آسیبدیده را به طور مجزا نگه داشته و بدین ترتیب علائم ناشی از دیسک کمر و گردن را کاهش دهد.

هدف از کشیدن ستون فقرات، کاهش اثرات نیروی جاذبه بر روی آن است. هدف از دور کردن آرام استخوانهای کمر، کاهش بیرون زدگی دیسک میباشد. اساس این کار درست مانند یک تایر پنچر است که با قرار دادن جک در زیر آن به حالت طبیعی بازمیگردد. میتوان از این روش برای ستون فقرات ناحیه ی گردن و کمر استفاده کرد.

منیپوالسیون تحت بیحسی یکی از روشهای پرکاربرد کایروپراکتیک برای بسیاری از عارضه های مربوط به ستون فقرات میباشد. با بی حس کردن بدن بیمار، کایروپراکتور نقاط آسیب دیدهی بدن بیمار را کشیده و آنها را حرکت میدهد.

ماساژ عمیق بافت: بیش از ۱۰۰ نوع ماساژ وجود دارند که ماساژ عمیق بافت به دلیل استفاده از فشار مناسب برای رفع گرفتگی های عضلانی ایجادشده به منظور منع حرکت در نقطه ی آسیبدیده، گزینه ی مناسبی است.
به یاد داشته باشید که اکثر بیماران مبتلا به دیسک کمر و گردن، بدون انجام عمل جراحی بهبود پیدا میکنند.